Prawidłowe stężenie glukozy we krwi utrzymuje się w granicach od około 3,5 mmol/l do 5,6 mmol/l.
Badanie wykonuje się na czczo, bez przyjmowania posiłku, ponieważ po jedzeniu stężenie glukozy może być większe.
Wszystkie opisane tutaj informacje dotyczą stężenia glukozy we krwi żylnej.
U chorych na cukrzycę, a także w warunkach doraźnej pomocy medycznej, stężenie glukozy oznacza się we krwi włośniczkowej (z drobnego nakłucia opuszki palca) za pomocą glukometru. Wielokrotne pomiary stężenia glukozy za pomocą glukometru służą kontroli cukrzycy u chorych na tę chorobę. Można je porównać do monitorowania szczytowego przepływu wydechowego (PEF) u chorych na astmę.
U chorych na astmę stężenie glukozy oznacza się standardowo, jak w populacji ogólnej – w celu monitorowania wystąpienia cukrzycy typu 2 u osób dorosłych (cukrzyca typu 1 objawia się zwykle u dzieci i młodzieży) oraz w celu monitorowania niepożądanego wpływu glikokortykosteroidów stosowanych ogólnoustrojowo. Jednym z ich działań niepożądanych jest zwiększenie stężenia glukozy we krwi.