Zaostrzenie choroby jest skutkiem nasilenia się stanu zapalnego w drogach oddechowych lub gwałtownego skurczu oskrzeli. Czynniki wywołujące zaostrzenia astmy są odmienne u poszczególnych chorych i odgrywają zróżnicowaną rolę w czasie trwania choroby. Niektóre z nich, oddziałując równocześnie, wykazują synergizm działania.
Wysiłek fizyczny i krótkotrwała ekspozycja na alergeny na ogół powodują przejściowy skurcz oskrzeli, natomiast infekcja wirusowa (np. grypa) lub uczulające substancje zawodowe, które istotnie nasilają nadreaktywność oskrzeli, są przyczyną cięższych zaostrzeń astmy.
Przyczyną zaostrzenia choroby mogą być również niektóre pokarmy i dodatki spożywcze, w tym głównie siarczyny, jakkolwiek rzadko stanowią one przyczynę pogorszenia przebiegu choroby. ASA i inne NSLPZ mogą powodować ciężkie zaostrzenie astmy u osób nadwrażliwych na te leki, natomiast ß-blokery mogą nasilić skurcz oskrzeli poprzez swoje działanie receptorowe. U chorych na astmę dopuszcza się jednak stosowanie małych dawek kardioselektywnych ß-blokerów bez wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, jeżeli chory wymaga takiego leczenia z powodów sercowo-naczyniowych.
Udowodniono również związek pomiędzy zanieczyszczeniami powietrza atmosferycznego (takimi jak ozon i tlenki azotu) a występowaniem zaostrzeń astmy. Skurcz oskrzeli może się także nasilić wskutek narażenia na dym tytoniowy. Wieloczynnikowa etiologia choroby i jej zaostrzeń sprawia, że pojedyncza interwencja – unikanie określonych czynników ryzyka – nie jest jednoznacznie skuteczna w zapobieganiu zaostrzeniom astmy. Niemniej jednak znajomość przyczyn stanowiących takie zagrożenie ułatwia postępowanie ograniczające występowanie zaostrzeń choroby.